Şampanyam bitmeden tadına baktım. Köpüklerin tadını çıkartırken planı yaptım. Bazlama, füme hindi göğüs, eski kaşar ve kuru incir*. Elektrikli ızgaranın her eve lazım olduğunu söylerken gayet ciddi olduğumu hatırlatmak isterim. Kestim bazlamamızı, verdim ızgaraya. Bazlama hafif kızarıp kendini gelince döşedim hindi fümeleri. Hindiler sıcak bir ortama düştüğünü anladığında üstlerini ince dilim kaşarlar ile örttüm ki yanmasın garipler. Kaşarlara acımadım. Yanıyoruz feryatlarını duyana kadar bekledim. Elbette yanmalarına izin verecek kadar canileşmedim. İncecek dilimlenmiş kuru incirleri nazikçe bıraktım üstlerini. İncirler de terleyip tatlı tatlı yayılmıştı ki dolaptan çıkardığım buz gibi kadehe eser miktarda Lal doldurup kurtardım bazlama ve arkadaşlarını ızgaradan. Büyük insanım vesselam. Müsade etmedim yanmalarına. Lal, kadeh, bazlama ve ben rahat bir yere kurulmak üzere yola çıktık. Hatırlamadığım bir şarkıya uydurduğum sözler ile kargaları kıskandırma ve kediyi şaşırtma görevini de hakkı ile yerine getirdim…
